همه لحظه های پایانی پاییزت ، پر از خش خش آرزوهای قشنگ با تو بودن است
یلدا مبارک همسر عزیز تر از جانم
در آغاز زمستان هرگز زمستانی مباد ، بهار آرزوهایت
یلدا مبارک
بلندای شب یلدای من باش / طلوع روشن فردای من باش
ولی فردا خدا داند کجایی / همین حالا همین حالای من باش
همسرم بعد از فوتت دیگر یلدا معنا پیدا نکرد
نمیدانم به چشمان که بنگرم حافظ بخوانم
یلدا یعنی یادمان باشد که زندگی آنقدر کوتاه است که یک دقیقه بیشتر با هم بودن را باید جشن گرفت
من که قدردانت بود همسرم پس چرا تنهایم گذاشتی
ما منتظر صبح شب یلداییم / که تمام شود این یلدای غمگین
همسر مهربانم از وقتی رفتی یلدا دیگر برایم بی معنا شده
شب یلدا شب بزم و سرور است / شبی طولانی و غمها به دور است
شباهنگام تا وقت سحرگاه / بساط خنده و شادی چه جوراست
ولی چه کنم همه بعد از رفتنت دیگر معنای ندارد همسرجان
روی گل شما به سرخی انار ، شب شما به شیرینی هندوانه ، خندتون مانند پسته و
عمرتون به بلندی یلدا . شب یلدا مبارک . . .
آری امشب شب یلدا است
شب فال
شب عشق
شب هندوانه
و شب آزادی و شب رهایی
چیزی به یادم نمی آید جز اینکه امشب شب تنهایی من است
همسر عزیزم یلدا را امشب سر مزارت جشن میگیرم که تنها نباشم
من بلندای شب یلدا را / تا خود صبح شکیبا بودم
شب شوریده ی بی فردا را / با خیال تو به فردا کردم
چه شبی بود ! عجب زجری بود ! غم آن شب که شب یلدا بود
همسرم چرا تنهایم گذاشتی کاش منم با خود زیر خاک میبردی
سهم من از شب یلدا شاید ، قصه ای از غصه و انار سرخی که پر از دلتنگی ست
غم هایم بلند همانند شب یلداست
همسر ببین بعد رفتنت چه ها که نمیکشم
استوری و استاتوس غمگین شب یلدا برای فوت همسر و نبود آنها در شب یلدا
شب یلدا شد و رفتی و از غم خوانده ام / از این هجرت به آن شب گیسوان افشانده ام
گذشت اما هزاران شب از آن هجران و من / اسیر آن شب یلدای جانسوز مانده ام
هیچ زمستانی ماندنی نیست حتی اگر همه شبهایش شب یلدا باشد
گفتن زمستان ماندنی نگفتن که تو ماندنی نیستی پس چرا تنهایم گذاشتی همسرم
شده یلدا مقارن با فوت همسرم / نمی دانم بخندم یا بگریم
مبارک، تسلیت عید و عزاتان / پس از شادی بخور یک ذره هم غم . . .
کاش میشد شب یلدا به کنارت باشم
مرهم وشمع و چراغ شب تارت باشم
.کاش میشدکه بلندای شب یلدا را
به بقیع آیم تا صبح به کنارت باشم.
بیا ماه من و یلدای من باش
شب بارانیه دی ماه من باش
بیا زیباترین مجنون این شب
یه عمری با من و لیلای من باش همسرم
شب یلدای من آغاز شد
نه سرخی انار نه لبخند پسته نه شیرینی هندوانه
بی تو یلدا زجر آور ترین شب دنیاست
به همین دلیل یلدا را سر مزات جشن میگیرم همسرم
کپشن غمگین و سوزناک تبریک شب یلدا به همسر از دست رفته
من بلندای شب یلدا را تا خود صبح شکیبا بودم
شب شوریده ی بی فردا را با خیال تو به فردا کردم
چه شبی بود ، عجب زجری بود
غم آن شب که شب یلدا بود . . .
بلندای شب یلدای من باش
طلوع روشن فردای من باش
ولی فردا، خدا داند کجایی
همین حالا، همین حالای من باش
امسال چه زیباست شب یلدای من طولانی ترین شبی که به تو
فکر مکینم و از یادآوری نگاه پر مهرت شب سیاهم
لبریز از نور عشق میشود معبودم
با چشم گریان میگویم یلدا مبارک همسرم
سهم من از شب یلدا شاید...
قصه ای از غصه و انار سرخی که پر از دلتنگی ست
غم هایم بلند همانند شب یلداست
همسرم بعد از تو خنده بر لبانم نیماد
و تا دلت بخواهد چشمانم بارانی بود
در نبودنت هزار بار
جان دادم،میشود!!
این شب یلدا بیایی؟
تا سکوت…
چشمهای لبریز از
گریه راب شادی
خنده ای بر لب نشانی..
من ب دنیای تو وابسته ام،
دستانت را باز کن..
شب یلدا شب بزم و سرور است
شبی طولانی و غمها بدور است
شباهنگام تا وقت سحرگاه
بساط خنده و شادی چه جوراست
همسر مهربانم بعد فوتت هیچ کدام برایم معنا پیدا نکرد
متن غمگین برای عکس پروفایل شب یلدا بدون همسر
شب یلداست
دلم در خواب پروانه شدن بود
ولی افسوس
دلم در اوج رفتن روبه شمعی سوخت و من نالان
کنار سفره ای از عشق خالی ...
شب ی مایوس و سرگردان دارم امشب
ﯾﻠﺪﺍﯼ ﻣﻦ ﺗﻮﯾﯽ
ﮐﻪ ﻣﯽﺭﺳﯽ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻣﯽﮐﺸﻢ
ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷﺐ
ﻭ ﻫﺮﭼﻪ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺳﺖ
ﺧﻮﻭﺏ ﻣﻦ…
یلدا مبارک
شب یلدا شد و رفتی و از غم خوانده ام
از این هجرت به آن شب گیسوان افشانده ام
گذشت اما هزاران شب از آن هجران و من
اسیر آن شب یلدای جانسوز مانده ام
شب یلداست
دلم در خواب پروانه شدن بود
ولی افسوس
دلم در اوج رفتن روبه شمعی سوخت و من نالان
کنار سفره ای از عشق خالی …
شب ی مایوس و سرگردان دارم امشب
شعر شب یلدا برای همسر
شب یلدا ز راه آمـــــــــــد دوبـــــــــاره بگیر ای دوست! از غمهـــــــا کناره
شب شادی وشـــور و مهربانی است زمـــــــان همدلی و همزبانی است
در آن دیدارهــــــــــــا تا تـــــــــازه گردد محبت نیـــــــــــــــز بی اندازه گـردد
به هرجا محفلی گرم و صمیمی است که مهمانی درآن رسمی قدیمی است
به دور هم تمـــــــــــام اهــــــل فامیل شده بر پا بســــاط میــــوه – آجیل
ز خـــوردن خوردنِ این شـــــــــام چلّه شود مهمان حسابی چاق و چلّه!!
همــــــــــه با انتظاری عاشقــــــــــانه نظـــــــر دارند ســـــــــوی هندوانه!
نشسته با تفاخـــــــــر تــوی سینی کنارش چاقـــــــــــویی را هم ببینی
چو گــــــــردد قــاچ قــــاچ آن هندوانه شود آب از لب و لوچـــــــــــه روانه!
بســــــاط خنده و شادی فراهـــــــــم اس ام اس می رسد پشت سر هم
جوانان آن طرف تـــر جـــــــوک بگویند دل از گرد و غبــــــار غـــــم بشویند
کسی را گـــر صدایی نیم دانگ است در این محفل پی تولید بانگ است!!
زند بــــــــا "ای دل ای دل" زیـــــر آواز ز بعد آن "هاهاها"یی کند ســـــاز!
ببندد چشــــــــم و جنباند ســـرش را بخواند شعـــــــــــــرهای از برش را!
چنین با شور و نغمه – شعر و دستان خرامان می رســــــد از ره زمستان
شمردم مــــن ز چلّــــــــه تا به نـــوروز نمانده هیچ؛ جز هشتاد و نه روز !
کنـــــون معکــــــــــوس بشمارید یاران که در راه است فصــــــــل نوبهاران....
همسر مهربانم نیستی من این شعر برای کی بخونم در شب یلدا
منبع : دلگرام
